Pépito's redding

Met heel veel plezier zorgen wij voor een paar weekjes voor deze prachtige bok Pépito. Pépito komt van een melkgeitenhouderij op het eiland Ile de Ré, vlak bij La Rochelle in Frankrijk. Hij is 6 jaar oud en zijn "prestaties voor het fokken" waren onvoldoende om nog langer te mogen blijven. De eigenaar van het bedrijf had zich voorgenomen Pépito naar de slachterij te sturen. Maar zijn lot veranderde toen een jonge dame deze zomer tijdens haar vakantie een bezoek bracht aan de boerderij.  Deze melkgeitenhouderij organiseert namelijk rondleidingen voor toeristen om ze te laten zien hoe geitenkaas nu eigenlijk gemaakt wordt. Het was toen en daar dat ze erachter kwam wat dit  voor deze dieren betekent.

Net als bij koeien gaat het leven van een melkgeit niet over rozen. In de praktijk is het voor de geit eigenlijk nog erger dan voor de koe. Geiten verblijven meestal hun hele leven in een schuur. Als ze al naar buiten kunnen dan is dat niet in een mooie groene weide of in een rotsrijk landschap zoals je dat op de vele verpakkingen en in reclamefilmpjes  te zien krijgt, maar in een klein modderig buitenverblijf.  

In de stallen zitten ze met enkele honderden tot wel meer dan duizend op elkaar, met amper een vierkante meter leefruimte per geit. De geit, van nature een klauteraar in uitgestrekte berglandschappen, wordt behandeld als een mak lammetje dat nooit de buitenlucht in mag. Ze is zodanig doorgefokt  dat ze al 1.000 liter melk per jaar produceert. 

Zoals bij de koe kan de geit alleen melk geven als ze een kleintje heeft gehad. Na de geboorte wordt het kleintje meteen van de moeder weggehaald. Dit veroorzaakt veel stress bij zowel moeder als lam (bekijk dit filmje voor de reactie van de moeder) . De moeder gaat na de scheiding vaak gelijk weer met de rest mee. Soms komt het voor dat de moeder na de geboorte van haar lam nog bloedend weer in de melk carousel komt te staan. Je kunt dit  zien in dit filmpje gemaakt door VIVA, naar aanleiding van een onderzoek naar de condities in een melkgeitenhouderij  in Engeland.

http://www.youtube.com/watch?v=BKQl5lgSd4k&list=PL664D31523F0AD9C5

Lammersterfte bij geiten is hoog en kan oplopen tot 10%. Een belangrijke oorzaak hiervan is juist dat het lam niet door z'n eigen moeder verzorgd mag worden. De mannetjes zijn net als bij de produktie van koemelk een restprodukt en in sommige gevallen wordt het lam gelijk na de geboorte gedood. Er zijn boeren die de jonge bokjes zelf opfokken, maar de meesten worden doorverkocht aan zogenaamde bokkenmesters die ze afmest tot een eindgewicht van 8 tot 10 kg. De dieren gaan als nuchter lam (3 tot 7 dagen oud) van de melkgeitenbedrijven naar de bokkenmesters en worden dan in ongeveer een maand op het eindgewicht gebracht. Nog dit jaar (2017) heeft Eyes on Animals onderzoek uitgevoerd naar het lot van deze bokjes waarbij zij videobeelden naar buiten bracht waarin duidelijk is te zien hoe veel dode bokjes in hun verblijf blijven  liggen. Lees het hele artikel van Hart van Nederland hier . Veel dieren worden ook levend geëxporteerd naar Zuid-Europa. Daar worden ze geslacht en afgezet als lamsvlees.  

Met uitzondering van de biologische veehouderij worden bijna alle jonge geitjes onthoornd. Vroeger onthoornden geitenboeren zelf. Dat mag in Nederland niet meer, althans niet zonder dierenarts erbij en dan gebeurt het met lokale of algehele verdoving.  In Frankrijk mogen boeren het nog wel zelf doen, zonder enige verdoving. Er wordt eerst een stukje huid weggeknipt, waarna de huid om de hoornpit met een elektrische brander wordt weggeschroeid om de bloedtoevoer te blokkeren. De hoornpit wordt weggenomen en de wond wordt behandeld met blauwspray. 

Om de melkproductie te maximaliseren krijgen de dieren veel krachtvoer en wordt de nachtrust ingekort door het licht in de stallen lang te laten branden. De meeste melkgeiten worden nog natuurlijk gedekt door een bok zoals Pépito, maar kunstmatige inseminatie komt tegenwoordig ook voor. Hierbij worden in toenemende mate hormonen ingespoten voor bronstsynchronisatie. Bij de bok wordt met electrische schokken in de anus een erectie opgewekt, waarna de sperma wordt gemelkt.   Een geit leeft niet veel langer dan 4 jaar, voor een bok kan dit soms iets langer zijn afhankelijk van zijn "prestaties". 

Voor Pépito is het allemaal gelukkig goed afgelopen. Zijn carrière om de geiten te dekken is dan wel voorbij, maar hij is gered en staat nu veilig bij ons in de achtertuin. Hij is inmiddels gecastreerd en vetrekt over een kleine week naar z'n definitieve opvang om daar samen met andere bokken en geiten gered van een miserabele dood de rest van z'n leventje te mogen slijten op het franse platteland. Ook Pépito heeft enorme mazzel gehad! 

Wil je meer weten over welzijn van geiten klik dan hier of hier